با سلام خدمت شما دوستان عزیز ، علاقه مندان به موسیقی و کاربران عزیز و همیشگی سایت نت صدا امروز با مقاله ای دیگر در باره ی گونه های صدا + ویژگی ها و انواع شیوه های اواز خوانی در خدمتتون هستم امیدوارم این پست مورد رضایت شما عزیزان قرار گیرد و مفید باشد.
صدای انسان
آواز خواندن رایج ترین و آشناترین شیوه ی ایجاد موسیقی در سراسر تاریخ بوده است. بخش هایی از نمایش (درام) های یونان باستان با آواز گروه همسرایان (کر) همراهی میشد،
و در کتاب مقدس آمده است که موسی ، مريم نبيه ، و قوم بنی اسرائیل آوازهایی در ستایش پروردگار می خواندند.
به نظر میرسد آوازخوان ها همواره جذابیتی خاص داشته اند و حتی امروزه نیز شنوندگان شیفته ی یک آوازخوان از ظاهر و شیوه ی زندگی او الگوبرداری می کنند.
تبادل احساس بین آوازخوان و شنونده چیزی کمابیش جادویی است، بی واسطه و مسحورکننده است.
این شاید ریشه در همسان پنداري ما با آوازخوان داشته باشد انسانی مانند خودمان که با کلام موسیقی بیانگر احساسات می شود.
ویژگی های اواز و خواندن ان
توانایی بی همتای صدای انسان در ترکیب کلام با نت ها شعر و آواز را در بسیاری فرهنگ ها از یکدیگر جدایی ناپذیر کرده است.
آواز می تواند واژه ها را به یادماندنی تر، و تأثیر حتی آنها را تشدید کند. خوب آواز خواندن دشوار است که این علل گوناگون دارد.
در آواز، در قیاس با گفتار، محدوده ی بزرگ تری از نت های زیر و بم، و حجم صوتي بیشتری به کار می بریم و حروف صدادار را کشیده تر ادا میکنیم .
داشتن نفس بیشتر، و مهار بهتر آن لازمه ی آواز خواندن است. هوایی که از ریه خارج می شود را ماهیچه های بطني زیرین و پرده ی دیافراگم مهار می کنند. هوا تارهای صوتی را به نوسان در می آورد،
و ریه ها، گلو، دهان، و بینی همه در ایجاد صدای مطلوب نقش دارند. زیرایی صدای آوازخوان بسته به شدت کشیدگی تارهای صوتی است؛ هرچه تارهای صوتی کشیده تر، صدا زیرتر.
گونه های صدا
گستره ی صدای آواز خوان به درجه ی تعلیم دیدگی، و ویژگی های بدنی او بستگی دارد.
گستره ی صدای یک فرد تعلیم ندیده معمولا حدود 1٫۵ اكتاو است اما آواز خوان های حرفه ای بر ۲ اکتاو یا بیشتر احاطه دارند. تارهای صوتی مردان طویل تر و ضخیم تر از تارهای صوتی زنان است و همین تفاوت گستره صدای بهتری به آنها می دهد.
گروه بندی گونه های صدا آوازی زنان و مردان به ترتیب از زیر به بم از این قرار است (سوپرانو، آلتو، تنوره ، و باس گستره های آوازی اصلی اند):
زنان
سوپرانو
متسو-سوپرانو
التو (کنتر التو)
مردان
تنور
باریتون
باس
کنتر تنور
صدای کودکان
کودکان صدای محدود و ثابتی نسبت به صدای بزرگسالان دارند و از تنوع کمتری برخوردار است. در این نوع صدا، حجم و رنگ صدا به خاطره حنجرهها و تمبرهای صوتی مشابه، صدایی یکسان دارند و با شروع دوران بلوغ و رشد، به تدریج صدا تغییر کرده و در ردههای مختلف بزرگسالان قرار میگیرند. صدای دختران و پسران نابالغ در محدوده صدایی شبیه صدای زنان قرار میگیرند ولی با طنین و حجم متفاوت.
ذائقه ی موسیقایی اقوام گوناگون
تفاوت ذائقه ی موسیقایی اقوام گوناگون سبب تفاوت های فراوان شیوه های آوازخوانی در فرهنگ های گوناگون شده است. برای مثال، آواز در موسیقی شرق آسیا تودماغی تر از آواز غربی خوانده می شود.
آوازخوان های کلاسیک غربی ایستاده و با قامت افراشته آواز می خوانند، آواز خوان های افریقای باختری ایستاده به جلو خم می شوند، و آوازخوان های هندی بر زمین می نشینند.
شیوه ی اواز خوانی در دنیای غرب
واقعیت این است که در دنیای غرب نیز تفاوت هایی در شیوه ی اواز خوانی دیده میشود : اواز های کلاسیک، مردم پسند (پاپ)، فولک، جاز، و راک هرکدام به شیوه ای متفاوت از دیگری خوانده میشوند.
برای مثال، اواز خوان کلاسیک معمولا بر میکروفن خم نمی شود و بر آن تکیه نمی کند، اما آوازخوان راک چنین کارهایی را انجام می دهد زیرا بخشی از مقصود موسیقی راک با تقویت صدا برآورده می شود.
موسیقی در فرهنگ غرب تا اواخر قرن هفدهم میلادی بیشتر آوازی بود. موسیقی سازی در اواخر قرن هفدهم رقیب موسیقی آوازی شد. آهنگسازان از آن پس همچنان به خلق آثار آوازی برای تک خوان یا همسرایان ( با یا بدون ) همراهی ساز ادامه داده اند.
آثاری فراوان برای گروه همسرایان مرد، گروه همسرایان زن، و برای گروه های مختلط ، معمولا شامل سوپرانوها، آلتوها، تنورها و باس ها، ساخته شده اند. آواز در این آثار ممکن است با یک ساز، مانند گیتار یا پیانو، چند ساز، با ارکستر بزرگ همراهی شود.