طریقه ی نشستن و گرفتن گیتار کلاسیک
قبل از این که درگیر تمرینات عملی و تکنیکی شویم، بهتر است به برخی مسائل پایه و اولیه بپردازیم. در این پست از سایت نت صدا قصد داریم درباره ی طریقه ی نشستن و گرفتن گیتار کلاسیک صحبت کنیم.
نوازندگان بسیاری هستند که با وجود ان که نکات اولیه در مورد شکل نشتن و گرفتن ساز و حالت دست ها را رعایت نمی کنند و تکنیکها را ناشیانه اجرا می کنند، اما در کمال تعجب نتیجه ی نوازندگی آنها خوب است، به قول معروف (سری که درد نمی کند، دستمال نمی بندند!).
این مثال به این معنی است که هرچه که خوب است، تغییر نمی دهیم. برخی مشکلات و حالت های فیزیکی وجود دارند که باید از آنها اجتناب کرد و برخی حالات و اصول اولیه که باید به آنها توجه کرد. برای یادگیری درست و اصولی گیتار از پایه می‌تونید به صفحه آموزش گیتار مراجعه کنید.
نکاتی در مورد دست ها
حالت دست ها باید ثابت و طبیعی اما بسیار راحت و انعطاف پذیر باشد. به این معنی که در عضلات، گرفتگی و تنش به وجود نیاید. در عین حال، عضلات باید آمادگی کامل برای نواختن در هر لحظه را داشته باشند و بعد از اجرا، به سرعت و راحت به حالت اولیه برگردند.
برای این که طریقه ی نشستن و گرفتن گیتار کلاسیک درست انجام شوند، لازم است که دست ها در نهایت راحتی و حفظ حالت طبیعی خودشان، زاویه ی درست و مناسب نسبت به سیم ها را رعایت کنند.
برای رسیدن به بهترین نتیجه، مچ دست ها باید به طور طبیعی و بدون فشار در راستای ساعد باشند، تصاویر زیر حالت درست و غلط دستها را نشان می دهند.
مچ دست را خم کنید، دستتان را مشت کنید. کار ساده ای نیستند. درست است؟
برای این که انگشت ها بتوانند درست و به راحتی برای مدت زمان طولانی کار خود را انجام دهند، تاندون ها باید آزادانه و راحت، حرکت کنند (مانند کابل هایی در درون مچ دست).
خم کردن بیش از حد مچ دست، باعث آسیب رسیدن به تاندون های دست می شود که به مرور زمان این صدمات جبران ناپذیر خواهند بود.
همان طور که در دو تصویر زیر می بینید، این موضوع در مورد دست چپ، هم صدق می کند.
نکته قابل توجه در مورد شست دست چپ این است که دقیقا باید پایین و در پشت انگشت دوم (انگشت میانی قرار گیرد در این حالت، دست مانند یک گیرهای نجاری عمل می کند و باعث می شود که فشار به طور یکسان در تمام دست توزیع شود.
نکاتی در مورد نگه داشتن گیتار
بدن در هنگام نوازندگی باید راحت و بدون تنش باشد. در وضعیت نشسته، سعی کنند، گردن و ستون فقرات را به سمت بالا و سقف بکشید، شانه ها را کمی به عقب بدهید (در حدی که شانه ها به جلو خم نشوند).
حال ماهیچه های خود را رها کنید به طوری که حالت بدن در این وضعیت حفظ شود.
این بهترین حالت برای شکل بدن در هنگام نوازندگی می باشد. دقت کنید که شانه ها نباید به سمت بالا و به طرف گردن رفته باشند. حال به تصاویر بعدی که به نحوه ی گرفتن گیتار اشاره دارند، توجه کنید.
هنگام نگه داشتن گیتار، سه نقطه از بدن با ساز تماس خواهند داشت که تشکیل یک مثلث را می دهند:
1. کمی پایین تر از قفسه ی سینه (نزدیک جناق سینه)
2. روی ران پای چپ
3. بخش داخلی ران پای راست
البته فراموش نکنید که اگر چپ دست هستید، باید این مراحل را معکوس انجام دهید این مثلث هنگامی شکل می گیرد که ساعد دست راست
روی ساز تکیه داده شود.
این نوع نگه داشتن، بهترین حالت را برای نوازندگی گیتار فراهم می کند. برای ارائه ی بهترین صدادهی از ساز مخصوصا در هنگام اجرای کنسرت، صفحه ی پشتی گیتار در تولید صدا نقش دارد و باید به ارتعاش در آید، در صورتی که اگر با شکم تماس داشته باشد این اتفاق به درستی صورت نمی گیرد.
صدای سیم های گیتار در درون بدنه ی ساز تولید و تشدید می شود و از طریق روزنه ی صدادهی ساز به بیرون پرتاب می گردد.
این زاویه و حالت نشست به صدا اجازه می دهد که مسافت بیشتری را طی کند.
سخن پایانی
پذیرش شکست در مقدمات، مقدمه ای برای شکست است. پس سعی کنید نکات بالا در مورد طریقه ی نشستن و گرفتن گیتار کلاسیک را به خوبی رعایت کنید که به بهترین شکل استاندارد ترین روش نوازندگی کنید.
